حاکمیت آشفته آمریکا از بدهی ۳۲ تریلیون دلاری تا تعطیلی دولت
تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۹۲۴۱۶
این روزها حاکمیت آشفته آمریکا بیش از پیش خود را نشان میدهد جنگ اوکراین به اذعان مقامات اطلاعاتی آمریکا با شکست کیف و پیروزی روسیه بدون هیچ چشمانداز روشنی برای غرب ادامه دارد رقابت مقامات پیر و فرتوت و البته فاسد آمریکا به سوژه طنز رسانههای این کشور تبدیل شده است.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، یک سال مانده به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا حاکمیت این کشور کاملاً آشفته به نظر میرسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نشریه «نیویورکر» هفته گذشته با انتشار کاریکاتوری از مقامات سالخورده آمریکا نوشت:: «آیا ایالات متحده- که مدتها تصور میشد سرزمین شروعهای جدید است- در خطر تبدیل شدن به یک حکومت سالخوردگان تصلبی (اسکلروتیک) است» همچنین «دیوید رمنیک» سردبیر نیویورکر در مطلبی نوشت: «در یک جامعه رو به زوال، تصاویر رهبری سالخورده میتواند یک حس عمومی از پژمردگی و زوال را تجسم بخشد.» پیشتر هم نشریه نیویورکپست در مطلبی نوشته بود که «حدود ۱۶۱۰ متر میان کاخ سفید تا کنگره آمریکا فاصله است و این فضایی عالی به منظور ساخت سرای سالمندان برای رهبران سالخورده ماست!». پیری و سالخوردگی بایدن کار را به جایی رسانده است که تیم انتخاباتی وی به دنبال راهکاری برای
کم کردن گافهای وی است. مهمترین راهکارهای این تیم تاکنون این بوده است که بایدن تا حد امکان سفر نرود و برای جلوگیری از زمین خوردن کفش تنیس بپوشد.
در این کشور تشدید فضای دو قطبی و جدال بیحاصل دو حزب دموکرات و جمهوریخواه بر سر قدرت باعث شده است مردم از هر دو حزب رویگردان شوند. نظرسنجیها نشان میدهد که مردم از نامزدهای هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه به شدت ناامید شدهاند. آنها بایدن را به شدت پیر و ترامپ را به شدت فاسد میدانند. «یواسای تودی» در گزارشی به عدم تمایل مردم آمریکا به هر دو حزب این کشور در انتخابات آینده پرداخته و در گزارشی نوشته است: «جدا از آن دسته از رایدهندگان موافق و مخالف حضور بایدن و ترامپ در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا، کسانی هستند که هیچ یک از این دو را نمیخواهند و به دنبال فرد دیگری هستند.»
فرسودگی زیرساختهاجدال مقامات سیاسی پیر و فرتوت آمریکا بر سر قدرت همزمان شده است با فرسودگی شدید زیرساختهای حیاتی این کشور. بزرگترین اقتصاد دنیا، البته با ۳۲ هزار میلیارد دلار بدهی به عنوان بدهکارترین کشور دنیا امروز قادر نیست زیرساختهای حیاتی خود را سرو سامان دهد. همین روز جمعه بارش شدید باران و وقوع سیلاب در مناطق مختلف آمریکا از جمله نیویورک سبب شد تا خیابانها و ایستگاههای مترو در این شهر به زبالهدانی تبدیل شدند. کارشناسان میگویند سیلاب روز جمعه نشان داد که زیرساختهای قدیمی نیویورک تا چه حد در برابر رویدادهای شدید آب و هوایی آسیبپذیر است و بیش از یک دهه پس از آنکه طوفان سندی مقامات را وادار کرد تا در مورد معنای انعطافپذیری زیرساختی در برابر آب و هوا در شهر نیویورک تجدیدنظر کنند، به نظر میرسد هنوز کارهای زیادی در این رابطه انجام نشده است. «نانسی پلوسی»، رئیس مجلس نمایندگان وقت آمریکا تابستان دو سال قبل هشدار داد: «زیرساختها، جادهها، پلها و شبکه آب ما رو به زوال است. شبکه برق ما دربرابر قطعیها، آسیبپذیر است»
همان زمان ترامپ در مصاحبه با ایبیسی نیوز گفته بود: «آمریکا در حال فرو پاشیدن است. ما هزینه ساخت یک مدرسه در بروکلین یا لسآنجلس را نداریم. شیکاگو مانند افغانستان شده، هر چند روز یک بار شماری از مردم هدف گلوله قرار میگیرند. میخواهم مطمئن شوم در دوره من هیچکس در خیابانهای ما به خاطر بیمه و فقر نخواهد مرد. پلهای ما ویران شدهاند. ما پول ساخت یک مدرسه را نداریم. سیاستمداران ما برای مدتی طولانی، مردم را مأیوس کردهاند. با ۶ تریلیون دلاری که در جنگ خاورمیانه هزینه کردهایم، میتوانستیم کشور را دو بار بازسازی کنیم. جادهها، پلها، تونلها و فرودگاههای ما مکانهای از رده خارج است»
گسترش فساد در آمریکاواقعیت امروز نظام سیاسی آمریکا این است که فساد تمامی تار و پود حاکمیت این کشور را فرا گرفته است فردا قرار است ترامپ و پسران در نیویورک به اتهام کلاهبرداری محاکمه شوند. رئیسجمهور سابق آمریکا هماکنون در جریان چهار پرونده کیفری با ۹۱ مورد اتهام جرم مواجه است که به گفته خودش میتواند تا ۵۶۰ سال زندان برای او همراه داشته باشد. جمهوریخواهان نیز پنجشنبه گذشته فرآیند استیضاح بایدن را در مجلس نمایندگان آمریکا رسماً کلید زدند. قانونگذاران جمهوری خواه در جلسه روز پنجشنبه وعده دادند به کاوش عمیق درباره ادعاهای مطرح درباره فساد خانواده جو بایدن خواهند پرداخت. جمهوری خواهان بایدن را به کسب نفع شخصی و رساندن منفعت مالی به خانوادهاش از طریق سیاستهایی متهم میکنند که او در دوران حضور به عنوان معاون رئیسجمهور ایالات متحده بین سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۷ اتخاذ کرده است. اعضای خانواده «جو بایدن»، از جمله پسر او «هانتر» متهم هستند که میلیونها دلار از شرکتهای مستقر در چین و رومانی رشوه دریافت کردهاند.
همزمان «باب منندز» سناتور برجسته دموکرات و رئیس کمیته روابط خارجی سنا در یک پرونده فدرال به اتهام رابطه همراه با فساد با سه تاجر و گرفتن رشوه متهم شده است. در کیفرخواستی که برای وی منتشر شده، نام همسر او و سه مظنون دیگر که احتمالا در این طرح دخیل بودهاند، وجود دارد. به گفته دادستانی آمریکا، در بازرسی از خانه این سناتور آمریکایی حدود ۱۰۰ هزار دلار شمش طلا و نزدیک به ۵۰۰ هزار دلار پول نقد به دست آمده است. دفتر دادستانی منهتن در این باره گفته است «منندز ۶۹ ساله، صدها هزار دلار پول نقد و قطعات طلا را از سه تاجر ثروتمند دریافت کرده تا در ازای آن از قدرت و نفوذ خود به عنوان یک سناتور ارشد نیوجرسی به نفع دولت مصر و دخالت در پروندههای قانونی مربوط به این تاجران استفاده کند.» این سناتور ضدایرانی هم اکنون به قید وثیقه آزاد است.
تارنمای «پولیتیکو» در گزارشی به بهانه دستگیری باب منندز سناتور پر نفوذ آمریکا به روایت گسترش فساد در چندین ایالت این کشور از جمله «نیوجرسی» پرداخته و نوشته است: کیفرخواست دولت فدرال علیه باب منندز به اتهام فساد و دریافت رشوه ابهاماتی را درباره سرنوشت سیاسی این سناتور آمریکایی اهل نیوجرسی برانگیخته است به طوری که درخواست استعفا حتی از سوی همکاران هم حزبی او در سنا مطرح شده است. اما در نیوجرسی، این کیفرخواست پرسش دیگری را نیز مطرح کرده است: چرا این ایالت به عنوان یکی از فاسدترین ایالتهای آمریکا شهرت یافته است؟
به گزارش ایرنا «اگواژن دینسر» اقتصاددان دانشگاه ایالتی ایلینویز و مدیر موسسه مطالعات فساد این دانشگاه در این زمینه به پولیتیکو گفت نگاهی به ایالتهایی مانند نیوجرسی، ایلینویز یا آلاباما نشان میدهد که سطح فساد در این ایالتها نسبت به سایر ایالتهای آمریکایی گستردهتر است. وی که آثار فراوانی را درباره علل و تبعات فساد سیاسی در آمریکا به نگارش در آورده است، افزود: سؤال این است که چرا ایالتهایی مانند نیوجرسی و ایلینویز به زمینه مستعدی برای فساد تبدیل شدهاند؟ این اقتصاددان توضیح میدهد که این مسئله عوامل مختلفی دارد که مسائل جمعیتی، فرهنگی و میزان مشارکت مردم را شامل میشود.
وی گفت: «صرف نظر از دلایل فساد ایالتی که سابقهای طولانی در تخلفات سیاسی دارد، این ایالتها به آسانی نمیتوانند خود را از شر فساد خلاص کند چرا که این یک فرآیند طولانی است. فساد یک شبه ایجاد نمیشود، اما هنگامی که فساد جایی را در بر میگیرد ریشهکنی آن بسیار دشوار است». این اقتصاددان آمریکایی به عوامل دیگری در اشاعه فساد در برخی ایالتهای آمریکا اشاره کرد و از جمله دخالت دولتها در اقتصاد را مقصر دانست و به استناد سخنانگری بکر اقتصاددان برنده جایزه نوبل گفت: بکر معتقد است برای ریشهکنی فساد باید دولتهای ایالتی را نابود کرد، اما نابودی دولت امکانپذیر نیست به نظر من باید آن را مدیریت کرد. به گفته وی تنوع قومی یا نژادی نیز از دیگر عوامل فساد در ایالتهای آمریکا است.
یک قدم تا تعطیلی دولتجدای از همه این بحرانها، گزارشها حاکی است جمهوری خواهان مجلس نمایندگان آمریکا لایحه بودجه پیشنهادی «کوین مک کارتی» رئیس کنگره را رد کردند تا دولت آمریکا یک گام دیگر به تعطیلی نزدیک شود. براساس این گزارش، در پی شکاف عمیق در میان جمهوریخواهان کنگره بر سر لایحه بودجه پیشنهادی «کوین مک کارتی»، و نزدیک شدن به ضرب الاجل زمانی تصویب این لایحه که اول اکتبر (امروز) است، خطر تعطیلی دولت فدرال قریبالوقوع است. به گزارش تسنیم کنگره آمریکا با ۲۳۲ رای مخالف و ۱۹۸ رای موافق، لایحه بودجه موقتی پیشنهادی را تصویب نکردند تا زنگ خطر تعطیلی دولت با صدای بلندتری به گوش برسد. جمهوریخواهان کنگره خواستار کاهش ۱۲۰ میلیارد دلاری بودجه دولتی برای سال مالی جدید و اعمال قوانین سختگیرانهتر مهاجرتی هستند، اولویتهایی برای جمهوری خواهان که شانس بسیار کمی برای تصویب در سنای تحت کنترل دموکراتها دارند. بر این اساس، جمهوری خواهان مخالف لایحه بودجه هیچ استراتژی مشخصی برای جلوگیری از تعطیلی دولت ندارند و در حال حاضر هیچ گزینه دیگری برای بودجه وجود ندارد و به همین دلیل مشخص نیست که در صورت تعطیلی دولت فدرال از امروز، این تعطیلی تا چه زمان طول میکشد. علاوهبر این، حدود ۴ میلیون کارمند فدرال ایمیلی را دریافت کردهاند که از آنها خواسته شده تا در صورت عدم تصویب لایحه بودجه توسط کنگره، از روز دوشنبه (فراد) بر سر کار خود حاضر نشده و کارکنان بخشهای حیاتی هم دستمزدی دریافت نخواهند کرد.
«جنت یلن» وزیر خزانهداری آمریکا در این باره گفته است: «تعطیلی دولت برنامه اقتصادی دولت را تحت تاثیر قرار داده و باعث اتلاف برنامههای در نظر گرفته شده برای صنایع کوچک و کودکان شده و میتواند ارتقای زیرساختهای اصلی و حیاتی را به تاخیر بیندازد.» جمهوری خواهان کنگره که اکثریت این مجلس را در دست دارند، تنها به دنبال تصویب لایحه بودجه مورد حمایت خود هستند که احتمال تایید آن در سنای تحت کنترل دموکراتها بسیار کم است. با تداوم اختلاف بین این دو مجلس، به نظر میرسد دولت فدرال از اول اکتبر (امروز) وارد چهارمین تعطیلی خود در یک دهه خواهد شد.
منبع: کیهانمنبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: افول آمریکا بدهی های آمریکا جو بایدن رئیس جمهور آمریکا ایالت های آمریکا جمهوری خواهان تعطیلی دولت لایحه بودجه زیرساخت ها دولت فدرال تبدیل شده ایالت ها دو حزب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۹۲۴۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پلورالیسم چه نگاهی به سیاست بینالملل دارد؟
عصر ایران؛ شیرو ستمدیده - پلورالیسم در مفهوم متعارف، نظریهای جامعهشناختی-سیاسی است که بر پراگندگی قدرت در میان شماری از مجموعهها یا گروههای رقیب تاکید دارد.
پیش از این دربارۀ پلورالیسم و دولت پلورالیستی توضیح دادهایم. اینکه پلورالیسم یا کثرتگرایی چه نگاهی به سیاست بینالملل دارد، موضوع این نوشته است.
مختصرا باید گفت پلورالیسم در حوزۀ سیاست بینالملل، نفوذپذیری دولت را برجسته میکند. چشمانداز پلورالیستی در سیاست بینالملل، بویژه در ایالات متحدۀ آمریکا، در دهههای 1960 و 1970 ظهور یافت و بر شالودۀ ارزشهای لیبرالیستی استوار بود.
جان برتن، پلورالیست انگلیسی، با استفاده از تشبیه میز بیلیارد، محدودیتهای رویکرد دولتمحور به سیاست بینالملل را روشن کرد. بر اساس این تشبیه، رئالیسم به دولتها به مثابه توپهای بیلیارد، یعنی واحدهایی نفوذناپذیر و مستقل، مینگرد که از راه فشار بیرونی بر یکدیگر تاثیر میگذارند.
از این رو رئالیسم در سیاست بینالملل چنین میپندارد که دولتهای دارای حاکمیت، که در نظام پرهرجومرج بینالمللی تعامل دارند، مانند مجموعۀ توپهای بیلیارد روی میز، این طرف و آن طرف برده میشوند و به هم میخورند.
به عقیدۀ پلورالیستها، این تشبیه از این حیث گمراهکننده است که حد نفوذ روزافزون بازیگران بینالمللی، مانند شرکتهای چندملیتی و سازمانهای غیرحکومتی را نادیده میگیرد و نیز نمیتواند وابستگی دولتها، بویژه در مسائل اقتصادی را تشخیص دهد.
بنابراین، چشمانداز پلورالیستی الگویی از ترکیب بازیگران ارائه میدهد که ضمن توجه به حکومتهای ملی، تاکید میکند که طیف گستردهتر صاحبان منافع و گروهها، سیاست بینالمللی را تعیین میکنند.
در تحلیل نهایی، از این دیدگاه، تاکید بر حاکمیت بیرونی، که از نظر رئالیسم محوری است، باید جای خود را به مفهوم میانهروتر خودمختاری بدهد.
توضیح اینکه، حاکمیت درونی یا داخلی در اشاره به توانایی دولت در ملزم کردن همۀ شهروندان، گروهها و نهادهای درون مرزهای سرزمینی به کار میرود ولی حاکمیت بیرونی یا خارجی به جایگاه دولت در نظم بینالمللی و توانمندی عمل آن به صورت واحدی مستقل و خودمختار مربوط است. حاکمیت درونی/داخلی و حاکمیت بیرونی/خارجی، در واقع نامهای دیگری برای "اقتدار" و "استقلال" هستند.
به هر حال در پلورالیسم، تاکید بر حاکمیت بیرونی جای خودش را به مفهوم ملایمتر "خودمختاری" میدهد. یعنی استقلال دولتها در عرصۀ بینالمللی نسبتا کمرنگ میشود ولی کاملا از بین نمیرود.
تعدیل مفهوم حاکمیت بیرونی، این امکان را بوجود میآورد که مجموعههایی مانند شرکت کوکاکولا یا شرکت اپل دقیقا همانند دولتهایی چون دولتهای آلمان و کرۀ جنوبی و برزیل، بازیگرانی بینالمللی تلقی شوند.
در واقع با توجه به تاکید پلورالیسم بر پراکندگی قدرت، همۀ بازیگران حکومتی و غیرحکومتی، در چارچوب کنترلها ومحدودیتهایی قرار دارند و حرکت مستقل نمیتوانند داشته باشند. و این به این معناست که مفهوم "استقلال" در ذیل درک پلورالیستی از سیاست بینالملل، به نحوی متفاوت یا رقیق فهمیده میشود.
یکی از پیامدهای مهم رویکرد پلورالیستی به سیاست بینالملل آن است که این رویکرد معرف دور شدن از "سیاست قدرت" و "بزرگنمایی ملی" است. البته این تحول چندان هم منعکسکنندۀ ایمان ایدهآلیستی به اصول انتزاعی نیست بلکه بیشتر حاکی از درک این نکته است که وقتی قدرت به گستردگی توزیع شده باشد، رقابت نتیجۀ عکس میدهد.
در نتیجه، پلورالیستها میخواهند بگویند که در جهانی با وابستگی فزاینده، سرانجام ثابت خواهد شد که گرایش به همکاری و یکپارچگی، که شاید در اروپا از همه جا آشکارتر است، اجتنابناپذیر است.
در جهان کنونی، راستگرایان افراطی در آمریکا و اروپا به شدت با درک پلورالیستی از سیاست بینالملل مخالفاند. به همین دلیل افرادی نظیر دونالد ترامپ در آمریکا و مارین لوپن در فرانسه و نیز ولادیمیر پوتین در روسیه، هر کدام به نحوی در پی "بزرگنمایی ملی" هستند و از "سیاست قدرت" دفاع میکنند.
نفی "همکاری و یکپارچگی" در گرایش ترامپ به خروج آمریکا از ناتو و تاکیدش بر شعار "اول آمریکا" به خوبی مشهود است. حملۀ روسیه به اوکراین نیز به خوبی اعتقاد پوتین به "سیاست قدرت" را نشان میدهد.
راستگرایان افراطیای چون مارین لوپن و دیگران در سایر کشورهای اروپایی نیز، با ناسیونالیسم پررنگی که دارند، آشکارا مخالف روند جهانیِ وابستگیِ فزایندۀ کشورها و بازیگران بینالمللی به یکدیگرند.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: دولت جمعگرا؛ مبنای اقتصاد دستوری